در عصر دیجیتالی امروز، بیشتر کارهایی که تا پیش از این تصور آن هم برای انسان غیر ممکن بود، به حقیقت پیوست و زندگی انسان ها دچار دگرگونی شد. تماس تصویری با دورترین نقاط دنیا، انتقال پول در چند ثانیه، به اشتراک گذاری اخبار در سریع ترین زمان ممکن و… همه و همه تا قبل از ظهور اینترنت مانند رویایی دست نیافتنی بود؛ اما با ظهور اینترنت همه چیز تغییر کرد. اطلاع رسانی و اعلام اخبار از طریق اینترنت در سریع ترین زمان ممکن نیز یکی از ویژگی هایی است که با توسعه اینترنت به حقیقت پیوست. تا پیش از آن پیگیری اخبار از طریق مجلات، رادیو و تلویزیون صورت می گرفت.
روی کار آمدن روش های اطلاع رسانی اینترنتی باعث شد عده ای به فکر سوء استفاده از این طریق افتاده و با تولید محتوای زرد به منافع خود دست پیدا کنند؛ اما محتوای زرد چیست؟ به چه رسانه ای زرد گفته می شود؟ انواع و ویژگی های آن کدام اند؟ با ما همراه باشید تا به تمامی این سوالات به طور تمام و کمال پاسخ دهیم.
محتوای زرد چیست؟
به محتوایی زرد گفته می شود که در آن توجهی به استاندارهای کیفی محتوا نشده است و تنها با هدف جذب مخاطب بیشتر، ترغیب به بازدید و بازنشر خبر ،طراحی و منتشر می شود. هدف اصلی که در پشت تولید و انتشار محتوا زرد وجود دارد، کسب منفعت مالی از برانگیختن هیجانات و احساسات مردم است و به همین دلیل نمی توان این محتواها را حرفه ای و معتبر دانست.
به رسانه هایی که بیشترین سهم را در تولید و بازنشر این محتواها دارد، عموما رسانه زرد می گویند. نشریه های زرد با عرضه‌ی این نوع محتوا، به دنبال حاشیه سازی و بازی با احساسات مردم هستند. رسانه زرد با انتشار اخبار حوزه های پرطرفدار مانند زندگی شخصی سلبریتی ها، فوتبال، سیاست و سینما، سوگیری می کند و اخبار را بدون اعتبار سنجی، اطلاع رسانی می کند.
ابزارهایی که نشریه های زرد برای عرضه اخبار زرد به کار می برند عبارت اند از:
- مهم ترین ابزار برای تولید محتوای زرد استفاده از عناوین جذاب و وسوسه انگیز می باشد؛ که اکثر اوقات این عنوان ها تحریف شده است و محتوای اصلی خبر را بیان نمی کنند.
- تمرکز بر روی حاشیه و کنار گذاشتن اصل موضوع؛ دیگر حربه ای است که این رسانه ها به کار می گیرند.
- این اخبار بیشتر از منابع غیر معتبری به دست آمده و برای تولید آن توجهی به روش های حرفه ای اعتبار سنجی نمی شود.
- مطالب و بحث های جنجالی که بیشتر بار احساسی و جنجالی دارند مطرح می شوند.
- در عنوان از ابهام و ایهام استفاده می کنند تا پس از جذب مخاطب با تیتر تحریف شده، در طول محتوا از بی ربط بودن آن شانه خالی کنند.
- نشر مطالبی که از همان ابتدا، معلوم است که صحت ندارند.
انواع محتوای زرد
محتوای زرد با توجه به رسانه ای که در آن منتشر می شود و علایق مخاطبان انواع مختلفی دارد. ممکن است این نوع محتوا را هم در قالب متن و هم محتوای بصری مشاهده کنید. رسانه های چاپی مانند مطبوعات بیشتر به سراغ انتشار اخبار زرد متنی می روند. مهم ترین ابزار در جذب مخاطبان محتوای زرد متنی تیتر و عنوان آن است و خواننده را با عنوان جذاب به دام انداخته تا برای خواندن محتوا وسوسه شود.
در شبکه های مجازی و خبر گذاری ها بر خلاف رسانه های مطبوعاتی بیشتر تمرکز بر روی تولید و انتشار محتوای تصویری و ویدیویی زرد می باشد. ممکن است شما هم با این نوع محتوا در اکسپلور اینستاگرام تان روبرو شده باشید که، در آن به موضوعات حاشیه ای پرداخته شده است. این پست ها اغلب تیتری با فونت درشت و زرد رنگ که معمولا فریبنده و حاشیه ای نوشته می شوند و پس از اینکه بر روی پست کلیک کنید و آن را تا انتها ببینید متوجه تبلیغاتی بودن و عدم صحت عنوان می شوید.
مقاله پیشنهادی: انواع مختلف محتوا را بشناسید.
چه ویژگی های باعث می شود یک محتوا را زرد بدانیم؟
دو فاکتور اصلی در شکل گرفتن محتوای زرد نقش دارد؛ اول استفاده از خبرهای جنجالی و به حاشیه کشیدن آن و دوم نحوه اطلاع رسانی آن به مردم. به همین دلیل ویژگی های یک محتوای زرد در کل مرتبط با این دو فاکتور بوده که در ادامه آنها را بررسی خواهیم کرد.
- معمولا محتواهای زرد به حواشی افراد معروف پرداخته یا اتفاقات اجتماعی و سیاسی را دنبال می کند و در حوزه های ورزشی، سینما، سیاست و… کاربرد دارند.
- اغراق و بزرگ نمایی یکی از ویژگی های بارز محتوای زرد می باشد؛ یعنی زردنویسان در ارائه جزئیات اخبار اغراق کرده و خبر را با حاشیه های که حتی ممکن است واقعی نباشند منتشر می کنند. علاوه بر آن ممکن است خبری که هنوز صحت آن تایید نشده را با گمانه زنی های مختلف عرضه کنند.
- تمرکز محتوای زرد بر روی برانگیختن احساسات و هیجانات مردم است و مخاطبان این گونه اخبار هم معمولا گروهی از مردم در رده های سنی مختلف و با گرایشات متنوع می باشند.
چگونه محتوای زرد تولید می شود؟
اغلب محتوایی را زرد می دانیم که موضوع اصلی آن ذاتا بی فایده بوده یا نحوه بیان و ارائه محتوا باعث شده آن را زرد بدانیم. برای درک بهتر بیایید مثال هایی از این نوع محتوا را بررسی کنیم:
- آهویی که برای فرار از شیر نوزاد خود را رها کرد!
- ازدواج جنجالی آقای بازیگر با دختری که 20 سال از وی کوچک تر است!
- رسوایی اخلاقی بازیکن معروف جنجال برانگیز شد!
بی شک برای شما هم پیش آمده است، با تیترهای این چنینی در رسانه ها یا شبکه های مجازی روبرو شده باشید. این موضوعات ذاتا زرد هستند و حتی اگر اطلاعات درستی را در اختیار خوانندگان قرار دهند؛ باز هم هیچ فایده ای ندارند. دانستن آنها برای شما ارزشی خلق نمی کنید و می توانید بدون توجه به آنها رد شوید و هیچ وقت به آن اطلاعات نیاز پیدا نخواهید کرد.
همانطور که گفتیم روش بیان یک خبر هم می تواند باعث شود آن محتوا زرد شود؛ یعنی ممکن است خبری اهمیت آن چنانی نداشته اما آن را طوری بیان کنند که تصور کنید با یک خبر مهم روبرو هستید.
بدترین نوع محتوا را می توان ترکیبی از این دو نوع دانست. یعنی علاوه بر اینکه موضوع محتوا زرد است، آنرا با روش های زرد نیز بیان می کنند و با مهم جلوه دادن حاشیه ها به دنبال درگیر کردن عواطف مردم هستند.
تبلیغات زرد چیست؟
همان طور که گفتیم از محتوای زرد برای رسیدن به منافع خاصی استفاده می شود، که در این بین اهداف تبلیغاتی نیز به چشم می خورد. بازاریابان با ایجاد تبلیغات زرد و قرار دادن تصاویر و فیلم های جذاب در کنار آن به جذب مشتری و افزایش آگاهی از برند می پردازند. آنها برای تاثیر گذاری هر چه بیشتر تبلیغات زرد به اخبار و موضوعات ترند پرداخته می شود تا مخاطب را به دام بیاندازند.
نحوه تولید محتوای زرد تبلیغاتی نیز بدین گونه است که با وقوع اتفاقات جنجالی در هر گوشه از دنیا، بازاریابان از این فرصت استفاده کرده تا با تبلیغات زرد برای خود بازدید بگیرند. البته زیاده روی در این موضوع اغلب نتیجه عکس می دهد؛ برای مثال اگر اتفاقی تلخ مانند زلزله یا سیل در نقطه ای از جهان رخ دهد و افراد بخواهند از آن سودجویی کنند، طبیعتا با واکنش خوبی از طرف مخاطبان روبرو نمی شوند.
آیا محتوای بی کیفیت هم زرد است؟
همین اول خیالتان را راحت کنیم؛ محتوایی که از نظر تولید و ارائه ضعیف باشد لزوما زرد نیست. محتوای زرد اغلب با اینکه محتوای آن بی فایده و اصطلاحا بدردنخور است؛ اما از لحاظ تولید محتوایی عالی نگارش می شود، یا ویدیویی است که با بهترین تجهیزات فیلمبرداری و ادیت شده است؛ اما در کل پیام آن زرد است. از طرفی ممکن است محتوایی ضعیف نگارش شده یا ویدیویی به ساده ترین شکل ساخته شده باشد؛ اما پیام آن برای مخاطبان مفید است. پس در کل نمی توان کیفیت محتوا را به زرد بودن آن ربط داد و این فایده داشتن یا نداشتن آن است که در زرد شدن محتوا تاثیر دارد.
چگونه یک محتوای زرد را تشخیص دهیم؟
انواع مختلف محتوای زرد بسته به کاربرد آن برای گروه خاصی از مخاطبان ایجاد می شود و با استفاده از تکنیک های مختلف تولید می شود. موضوعاتی که محتوای زرد به آن می پردازد معمولا پیش پا افتاد و نا معتبر است، به همین دلیل در میان تولید کنندگان محتوا طرفدار ندارد؛ مگر آن دسته که به دنبال سود و منافع خود از جنجال برانگیزی هستند.
تشخیص این نوع محتوا از محتوای معمولی کار ساده ای است. در محتواهای جنجال برانگیز متنی هر چقدر بیشتر به خواندن ادامه دهید متوجه پرداخت به حواشی و موضوعات کم اهمیت و جنجال بر سر سوژه های عامه پسند، به جای محتوای اصلی می شوید. در محتوای زرد بصری نیز استفاده از فونت های درشت و رنگی روی کاور که اغلب یک تیتر جنجالی را شامل می شود؛ نشانه از زرد بودن محتوا است.
سخن آخر
محتوای زرد با استفاده از جنجال های خبری و حواشی آنها با تکیه بر احساسات مردم به وجود آمده و ارزشی برای مخاطبان خلق نمی کند و اعتباری ندارد. هرچند که تولید و انتشار این نوع محتوا اصلا تصیه نمی شود؛ اما اگر شخصی برای ارتقا و اهداف کاری به سراغ تولید محتوای زرد رفت، بهتر است خبر زرد را همسو با نوع کسب و کار خود انتخاب کند.
منبع: wikipedia
